Monthly Archive 22 września, 2015

Gdy do związku wemknęła się zdrada

Niewierność to niemożność zaakceptowania drugiej osoby w całej jej okazałości, biorąc pod uwagę jej zarówno dobre jak i złe strony oraz to co ją wyróżnia z tłumu. Można śmiało powiedzieć, że niewierność wynika z częściowego braku zrozumienia i poznania drugiej połówki. Zdrada oznacza nie darzenia siebie i drugiej osoby ufnością.

stock-photo-75114485-upset-handsome-man-after-argueJakie osoby są skłonne do zdrady ? Przede wszystkim są to osoby, które odczuwają jakąś pustkę w swoim dotychczasowym życiu, szczególnie w związku formalnym/nieformalnym bądź nie dorosły jeszcze do poważnego związku lub nie układa im się w życiu seksualnym.

Większość ludzi dość stereotypowo podchodzi do tematu niewierności. Są zdania, że to głównie mężczyźni dopuszczają się zdrady. Jednakże różnica między kobieta a mężczyzną w tej kwestii polega na sposobie podejścia do związku. Kobiety wybierają mężczyzn, przy których czują się bezpieczne
i niezależne. Utożsamiają uczucie miłości z troską i zaangażowaniem. Z kolei mężczyźni nie potrafią długo żyć w stałym związku. Dzieje się tak, ponieważ czują się niestabilni, niepewni, boją się o swoją niezależność i tożsamość oraz miewają uczucie tłamszenia i ciągłej kontroli. Relacja z partnerką
i darzenie ją uczuciem przywołuje relacje z dzieciństwa, które dotyczyły więzi matka – dziecko. Kiedy mężczyzna jest silnie zaabsorbowany swoja partnerką przyczynia się do tego, że pomału próbuje się
od tego wyrwać bo czuje jakby tracił wiary we własne siły, poczucie męskości.

Jakie są powody zdrad ? W przypadku mężczyzn dochodzi do zdrad przede wszystkim dlatego, że
nie muszą zapewniać partnerki o swoich uczuciach. Chodzi tu o świadomość, że w każdej chwili mogą
ten przelotny romans zakończyć. Z kolei kobieta wchodzi w związek cała sobą, nie rozdzielając uczucia
od stosunku płciowego.

Powody kobiet :

  • niezdolność do satysfakcji uczuciowej
  • jeśli zdradzają – cierpią,
  • nie potrafią utrzymać kontaktu z dwoma partnerami
  • brakuje im okazywania uczuć przez partnera (miłe słowa, pieszczoty)

Powody mężczyzn :

  • nie doświadczają zaspokojenia seksualnego
  • pragną być w związku z kobietą oraz korzystać z przelotnych romansów
  • nie potrzebują ciepłych słów w porównaniu do kobiet
  • wszelkie powodzenia i osiągnięcia wiążą się z poszukiwaniem nowej partnerki

stock-photo-67318461-dwie-osoby-w-miłościZdradzona kobieta obwinia się o zaistniałą sytuację, uważa, że nie jest wystarczająco atrakcyjna, czuje się samotna i odrzucona. Przykładem może być fakt odnoszący się do okresu dzieciństwa. Jeśli ojciec nie okazywał dziecku uczuć, nie zajmował się nią, to zdrada partnera może przypominać o tym poczuciu odtrącenia.

Jak już wcześniej zostało wspomniane, mężczyzna odseparowuje uczucia od życia intymnego, jednakże z drugiej strony uwzniośla i adoruje kobietę. Dzieje się tak, gdyż odsuwa od siebie myśli o zdradzie. Uważa, że kobiety nie są zdolne do zdrady, nie przyjmuje tego do wiadomości. U mężczyzn może również pojawić się agresja w stosunku do konkurenta, która wynika z niedojrzałej osobowości.

Jak sobie radzić/co robić ?

W przypadku związku nieformalnego należy zastanowić się, czy warto jeszcze bardziej się angażować, czy partner kiedykolwiek traktował poważnie wasz związek. Kobiety, które mają skłonności
do angażowania się w relacje z mężczyznami niestałymi w uczuciach, tak naprawdę mają problem
z zawarciem jakiejś relacji. Odnosi się to również do dziewcząt, które miewają skłonności
do adorowania żonatych mężczyzn.

stock-photo-51276858-kobieta-trzymając-telefonKiedy uzmysłowicie sobie, że partner was zdradza, warto z nim o tym otwarcie porozmawiać. Poruszyć kwestie waszego związku, dokąd zmierza, czy planujecie wspólną przyszłość, czy faktycznie jesteście na to gotowi. Warto nakłonić partnera do zakończenia związku z inną kobietą. Często myślimy, że po ślubie partner się zmieni, jednakże jest to błędne przekonanie. Trzeba być wiernym własnym zasadom i nie tolerować niewierności partnerów, Jednakże, kiedy zdradzi was partner nie należy odgrywać się na nim w ten sam sposób, nie tędy droga.

W Centrum Terapeutycznym można skorzystać z  konsultacji małżeńskich mediatorów rodzinnych Małgorzaty i Jana Wilków, którzy od lat spotykają się z parami oraz prowadzą dla nich warsztaty.

Molestowanie moralne

Czym jest molestowanie moralne ? Słów kilka?

Molestowanie moralne to zjawisko o którym rzadko się mówi. Odbywa się ono w rodzinie, w odróżnieniu od mobbingu, który ma miejsce w pracy. U podstaw molestowania znajduje się świadoma lub nieświadoma chęć psychicznego zniszczenia drugiego człowieka. Zachowania patologiczne ze strony osoby, którą nazywamy agresorem są uporządkowane i nigdy nie są jawne, aby ofiara nie mogła odpowiednio zareagować, ani się  bronić.images (12)

Ofiarą może być osoba zarówno słaba psychicznie bądź fizycznie jak i osoba silna, radząca sobie w sytuacjach stresowych. Poprzez systematyczne i powtarzalne działania ze strony agresora, poprzez brak wsparcia ze strony otoczenia, u ofiary mogą pojawić się dolegliwości somatyczne lub psychiczne. Zatem można śmiało powiedzieć, że molestowanie moralne to wszelkie formy nadużycia w postaci gestu, słów jak również naruszenie ludzkiej natury. Podkreślenie słowa ?moralny? ma na celu zwrócenie uwagi na przychylność względem innych. Ofiary zgłaszające się do lekarzy uważają siebie za winnych całej sytuacji, towarzyszy im przy tym uczucie wstydu. Takie osoby nie potrafią zrozumieć, dlaczego to ich akurat spotkało, dlaczego im się to przytrafiło.

Agresor to osoba bardzo inteligentna, która inwestuje w sferę intelektualną więcej niż w emocjonalną. Agresorem może być każdy z członków rodziny (matka, ojciec, dziadkowie, dzieci). Ma cechy osobowości antyspołecznej (m.in brak wyrzutów sumienia, brak empatii, zawyżona samoocena, traktuje ludzi przedmiotowo). Agresor przejawia cechy narcystyczne z tego względu, iż podnosi własne poczucie wartości kosztem ofiary, ma wygórowana opinię na swój temat, uważa siebie za osobę wyjątkową, wyolbrzymia swoje umiejętności, jest zawistny i arogancki. Dzieje się tak, że w dzieciństwie został skrzywdzony. Jeśli w okresie dzieciństwa doznał zbyt silnych przeżyć, tak teraz emanuje większą niechęcią i agresją. Często rodzice agresora stosowali tylko i wyłącznie kary jako środek wychowawczy, nie interesowali się dzieckiem, pozostawiali go samemu sobie, nie okazywali uczuć, dominowała w środowisku rodzinnym labilność emocjonalna, chłód uczuciowy.

images (13)Agresor zawsze jest ochoczy do ataku, gdyż bagatelizuje wszelkie zasady. Nie jest zdolny do zrozumienia uczuć płynących z otoczenia. Komunikacja między agresorem i ofiarą odbywa się poprzez stopniowe oczarowanie ofiary, agresor stara się narzucić swoje zdanie, początkowo stosuje różne formy wdzięczności, co wprowadza w błąd ofiarę. Przestaje odróżniać dobro od zła. Wtedy agresor atakuje, szydzi, drwi, kłamie i deprecjonuje ofiarę.

Z kolei ofiarą może być każdy. Jak już wcześniej wspomniałam poprzez brak wsparcia i drastyczne działania agresora, ofiara zaczyna chorować. Dochodzi do znacznego spadku samooceny, doświadcza wstydu i poczucia winy. Ogarnia ją niepokój, a co za tym idzie – zaburzenia takie jak depresja, psychozy i zespół stresu pourazowego. Takie osoby przeżywają silny stres, który objawia się w postaci różnych chorób. Mogą dotyczyć nadciśnienia, nadczynności tarczycy, astmy, itp.  Ofiara molestowania liczy na pomoc ze strony otocznia, nie potrafi zrozumieć dlaczego nikt nie przychodzi do niej z pomocą. Kiedy  z kolei orientuje się w sytuacji, ma żal do agresora, bo czuje się  znieważona. Kiedy osoby z najbliższego otoczenia ofiary zauważają jej  chorobę, usprawiedliwiają się tym, że jest już za późno na pomoc, doświadczają wyrzutów sumienia oraz sami obawiają się agresora.  Z tego też powodu uczestniczą w pewnym stopniu  w tej przemocy razem, co zwiększa odseparowanie, samotność i zahamowanie ofiary.

Ofiary molestowania moralnego powinny poddać się leczeniu. Oprócz tego, że powinny powiadomić organy ściągania o popełnionym przestępstwie, tak powinny również udać się na terapię, która pomoże im zrozumieć, że one nie są niczemu winne, że to one są ofiarami. Mogą również zgłosić się do różnych instytucji, np. stowarzyszenia ofiarom przemocy, telefon zaufania, Niebieska Linia.

Psychozy

Do poczytania?. o schizofrenii

Psychozy to choroby psychiczne zaburzające jednostki w aspekcie poznawczym, intelektualnym, emocjonalnym oraz społecznym. Można podzielić je na:

  • endogenne (o nieustalonej etiologii, najczęściej uwarunkowana genetycznie)
  • egzogenne, których etiologia związana jest z czynnikami zewnętrznymi, takimi jak zatrucia, zmiany organiczne mózgu w wyniku nieprawidłowej higieny psychicznej lub w wyniku procesu starzenia się spowodowanych organicznymi zmianami ośrodkowego układu nerwowego (Alzheimer, demencje starcze)
  • sytuacyjne, czyli zaburzenia powstałe w wyniku zdarzeń traumatycznychpobrane (3)

W skład psychoz endogennych wchodzą psychozy schizofreniczne, które dzielą się na schizofrenię katatoniczną, hebefreniczną, rezydualną, dziecięcą, zespół parafreniczny i paranoidalny.

Postać katatoniczna charakteryzuje się zmiennością stanów od wyciszenia/wyizolowania po nagłe ożywienie. To wyciszenie/wyizolowanie może trwać kilka dni. Pacjent mówi chaotycznie, nie ma w tym ładu, krzyczy bez powodu, jego zachowania bywają agresywne i porywcze. Niektóre osoby ulegają wpływom innych osób poprzez naśladowanie ich zachowań.

Postać hebefreniczna cechuje się ?głupkowatym? zachowaniem, wybuchem śmiechu bez racjonalnego powodu. Chory żyje w zamkniętym świecie iluzji i fantazji. Jego mowa staje się nie zrozumiała, przypomina dziecięcą mowę. Pojawiają sie omamy słuchowe oraz urojenia paranoidalne.

Postać paranoidalna przejawia się w patologii umiejętności własnego krytycyzmu oraz trudnych do przewidzenia zachowań, często dość agresywnych. są bardzo podejrzliwi, uważają, że jego partner/partnera go zdradza, dlatego za wszelką cenę próbuje to wyjaśnić, np. szpiegując. Pojawiają się omamy i urojenia zazdrości i niewierności małżeńskiej.

Postać prosta to intensywne modyfikowanie wszelkich dolegliwości schizofrenii. Jednocześnie pojawia się smutek, przygnębienie, chwiejność emocjonalna, niepokój.

images (11)Kryteria schizofrenii:

  1. upośledzenie funkcjonowania jednostki w domu, w pracy, w szkole
  2. nielogiczne formy myślenia w postaci rozkojarzeń, przemieszczenia wątków myślowych powtarzania zgłosek, sylab
  3. urojenia prześladowcze, ksobne, władzy, wielkości
  4. omamy wzrokowe, słuchowe, węchowe, dotykowe
  5. zaburzenia afektu
  6. zaburzenia procesów motywacyjnych – brak motywacji do działania
  7. zaburzenia stosunków z innymi ludźmi – izolacja, wycofanie
  8. zaburzenia w sferze ruchowej – podniecenie lub zahamowanie ruchu
  9. zaburzenia tożsamości – zaburzenia poczucia własnej płci
  10. zaburzenia świadomości co do miejsca, czasu i przestrzeni

Przyczyny schizofrenii:

  1. czynniki genetyczne -> łączą się z nieprawidłowym metabolizmem niektórych neuroprzekaźników np. endorfin
  2. czynniki biochemiczne -> łączą się z gospodarką dopaminy, gdyż jest centralnym neurotransmiterem mózgu, a w schizofrenii występuje w nadmiarze, powodując tym samym niezdolność do selektywnego potraktowania bodźców sensorycznych
  3. czynniki psychologiczne wywołane sytuacja stresową, patologicznym kontaktem rodzinnym oraz matką cechująca się chłodem uczuciowym
  4. czynniki biologiczne w postaci infekcji wirusowych mózgu oraz wstrząsów hormonalnych